Pronouns (สรรพนาม) คือคำที่ใช้แทนคำนามในประโยค เพื่อหลีกเลี่ยงการกล่าวซ้ำและทำให้ประโยคกระชับและลื่นไหลมากขึ้น ในภาษาอังกฤษมีสรรพนามหลายประเภทที่ใช้ในบริบทต่าง ๆ เช่น การบ่งชี้ การแสดงความเป็นเจ้าของ หรือการถามคำถาม บทความนี้จะอธิบายประเภทของสรรพนามและตัวอย่างการใช้งานให้เข้าใจง่าย
ประเภทของสรรพนาม (Types of Pronouns)
1. Personal Pronouns (สรรพนามบุรุษ)
ใช้แทนตัวบุคคลหรือสิ่งต่าง ๆ มี 3 บุรุษหลัก ได้แก่ บุรุษที่ 1, 2 และ 3 ในรูปประธานและกรรม
| Subject Pronouns (ประธาน) | Object Pronouns (กรรม) |
|---|---|
| I (ฉัน, ผม) | Me (ฉัน, ผม) |
| You (คุณ) | You (คุณ) |
| He (เขา – ผู้ชาย) | Him (เขา – ผู้ชาย) |
| She (เธอ – ผู้หญิง) | Her (เธอ – ผู้หญิง) |
| It (มัน) | It (มัน) |
| We (พวกเรา) | Us (พวกเรา) |
| They (พวกเขา) | Them (พวกเขา) |
ตัวอย่าง:
- Subject: She is my best friend. (เธอคือเพื่อนสนิทของฉัน)
- Object: I saw him at the mall. (ฉันเห็นเขาที่ห้าง)
2. Possessive Pronouns (สรรพนามแสดงความเป็นเจ้าของ)
แสดงความเป็นเจ้าของโดยไม่ต้องตามด้วยคำนาม
| รูปคำแสดงความเป็นเจ้าของ |
|---|
| Mine (ของฉัน) |
| Yours (ของคุณ) |
| His (ของเขา – ผู้ชาย) |
| Hers (ของเธอ – ผู้หญิง) |
| Its (ของมัน) |
| Ours (ของพวกเรา) |
| Theirs (ของพวกเขา) |
ตัวอย่าง:
- This book is mine. (หนังสือเล่มนี้เป็นของฉัน)
- The car is theirs. (รถคันนั้นเป็นของพวกเขา)
3. Reflexive Pronouns (สรรพนามสะท้อนกลับ)
ใช้เมื่อผู้กระทำและผู้ถูกกระทำเป็นคนเดียวกัน มักลงท้ายด้วย -self (เอกพจน์) หรือ -selves (พหูพจน์)
| รูปสรรพนามสะท้อนกลับ |
|---|
| Myself (ตัวฉันเอง) |
| Yourself (ตัวคุณเอง) |
| Himself (ตัวเขาเอง – ชาย) |
| Herself (ตัวเธอเอง – หญิง) |
| Itself (ตัวมันเอง) |
| Ourselves (ตัวเราเอง) |
| Yourselves (ตัวพวกคุณเอง) |
| Themselves (ตัวพวกเขาเอง) |
ตัวอย่าง:
- He fixed the car himself. (เขาซ่อมรถเอง)
- We completed the project ourselves. (พวกเราทำโปรเจกต์เสร็จด้วยตัวเอง)
4. Demonstrative Pronouns (สรรพนามชี้เฉพาะ)
ใช้เพื่อชี้เฉพาะสิ่งของหรือบุคคล มักใช้กับระยะใกล้และไกล
| รูปสรรพนามชี้เฉพาะ |
|---|
| This (นี้ – ใกล้ เอกพจน์) |
| That (นั้น – ไกล เอกพจน์) |
| These (เหล่านี้ – ใกล้ พหูพจน์) |
| Those (เหล่านั้น – ไกล พหูพจน์) |
ตัวอย่าง:
- This is my phone. (นี่คือโทรศัพท์ของฉัน)
- Those are her shoes. (นั่นคือรองเท้าของเธอ)
5. Interrogative Pronouns (สรรพนามคำถาม)
ใช้ในการตั้งคำถามเพื่อขอข้อมูล
| สรรพนามคำถาม | ความหมาย |
|---|---|
| Who | ใคร (บุคคล) |
| Whom | ใคร (กรรมของประโยค) |
| Whose | ของใคร (แสดงความเป็นเจ้าของ) |
| What | อะไร |
| Which | อันไหน |
ตัวอย่าง:
- Who is calling me? (ใครกำลังโทรหาฉัน?)
- Whose bag is this? (กระเป๋าใบนี้เป็นของใคร?)
6. Indefinite Pronouns (สรรพนามไม่ชี้เฉพาะ)
ใช้แทนสิ่งที่ไม่เจาะจง เช่น คน สิ่งของ หรือจำนวน
| สรรพนามไม่ชี้เฉพาะ | ความหมาย |
|---|---|
| Anyone / Anybody | ใครสักคน |
| Someone / Somebody | ใครบางคน |
| Everyone / Everybody | ทุกคน |
| No one / Nobody | ไม่มีใคร |
| Anything | อะไรก็ได้ |
| Something | บางสิ่ง |
| Everything | ทุกสิ่ง |
| Nothing | ไม่มีอะไร |
ตัวอย่าง:
- Someone is knocking at the door. (มีใครบางคนกำลังเคาะประตู)
- Nobody knows the answer. (ไม่มีใครรู้คำตอบ)
7. Relative Pronouns (สรรพนามเชื่อมความ)
ใช้เชื่อมประโยคหลักกับประโยครอง
| สรรพนามเชื่อมความ | ความหมาย |
|---|---|
| Who | ผู้ที่ (ประธาน) |
| Whom | ผู้ที่ (กรรม) |
| Whose | ของผู้ที่ |
| Which | ที่ / อันที่ |
| That | ที่ / ซึ่ง |
ตัวอย่าง:
- The teacher who teaches math is very kind. (ครูที่สอนคณิตศาสตร์ใจดีมาก)
- This is the book that I like. (นี่คือหนังสือที่ฉันชอบ)
เคล็ดลับการใช้สรรพนามให้ถูกต้อง
- เลือกสรรพนามให้เหมาะกับหน้าที่ในประโยค (ประธาน กรรม)
- ระวังการใช้สรรพนามแสดงความเป็นเจ้าของและสะท้อนกลับ
- ฝึกแต่งประโยคด้วยสรรพนามที่หลากหลาย
ใส่ความเห็น